• Loodzuurbatterijen: loodzuurbatterijen voor auto-starten, vaste loodzuurbatterijen, kleine klepreguleerde afgesloten loodzuurauts ...;
• Secundaire stroombatterijen: batterijen voor elektrische voertuigen, batterijen voor elektrisch gereedschap, batterijen voor hybride voertuigen…;
• Batterijen van mobiele telefoons: lithium-ionbatterijen, lithiumpolymeerbatterijen, nikkelwaterstofbatterijen…;
• Kleine secundaire batterijen: batterijen voor laptop, batterijen voor digitale camera, batterijen voor videocamera, cilindrische batterijen, batterijen voor draadloze communicatieapparaten, batterijen voor mp3/mp4 -speler, batterijen voor draagbare dvd/cd…);
• Primaire batterijen: alkalische zink-manganese batterijen, lithium-manganese batterijen…

Weet u niet zeker of uw product de UN38.3 -certificering vereist? Alsjeblieft vul ons korte formulier in, onze expert helpt u graag verder.

• PI 965 verwijst naar lithium -ionbatterijen die in apparatuur zijn opgenomen. Denk bijvoorbeeld aan uw laptop of smartphone -batterij.
• PI 966 is voor batterijen die zijn vol met apparatuur, maar niet erin. Bijvoorbeeld, een reservebatterij die bij uw camera wordt geleverd.
• PI 967 is voor losse lithium -ionbatterijen. Dit betekent dat ze niet in apparatuur zijn opgenomen of ermee vol zijn.
• PI 968 is voor lithium -ionbatterijen die zijn opgenomen in of boordevol apparatuur die door de lucht wordt getransporteerd. Denk aan een drone met een batterij erin.
• PI 969 is voor lithium -metalen batterijen die zijn opgenomen in of verpakt met apparatuur. Lithium -metalen batterijen verschillen van lithium -ionbatterijen doordat ze een hoger risico hebben om in brand te vallen of te exploderen.
• PI 970 is voor losse lithium -metalen batterijen.

Volgens de vereisten van UN38.3 zijn lithiumcellen en batterijen onderworpen aan maar liefst acht afzonderlijke tests die zijn ontworpen om hun vermogen te beoordelen om de verwachte ontberingen tijdens transport te weerstaan. De acht tests evalueren als volgt monsters op risico's van elektrische, mechanische en omgevingscondities, als volgt:

Test T.1: Hoogtesimulatie

• Doel: deze test simuleert luchttransport onder lagedrukomstandigheden.
• Testprocedure: testcellen en batterijen moeten worden bewaard met een druk van 11,6 kPa of minder gedurende ten minste zes uur bij omgevingstemperatuur (20 ± 5 ° C).
• Vereiste: cellen en batterijen voldoen aan deze vereiste als er geen massaverlies is, geen lekkage, geen ventilatie, geen demontage, geen breuk en geen brand en als de open circuitspanning van elke testcel of batterij na het testen niet minder dan 90% van de spanning is onmiddellijk voorafgaand aan deze procedure. De vereiste met betrekking tot spanning is niet van toepassing op testcellen en batterijen bij volledig ontladen toestanden.

Test T.2: Thermische test

• Doel: deze test beoordeelt de integriteit van de cel- en batterijafdichting en interne elektrische verbindingen. De test wordt uitgevoerd met behulp van snelle en extreme temperatuurveranderingen.
• Testprocedure: testcellen en batterijen moeten ten minste zes uur worden bewaard bij een testtemperatuur gelijk aan 75 ± 2 ° C, gevolgd door opslag gedurende ten minste zes uur bij een testtemperatuur gelijk aan – 40 ± 2 ° C. Het maximale tijdsinterval tussen extremen van de testtemperatuur is 30 minuten. Deze procedure moet 10 keer worden herhaald, waarna alle testcellen en batterijen 24 uur moeten worden bewaard bij omgevingstemperatuur (20 ± 5 ° C). Voor grote cellen en batterijen moet de duur van blootstelling aan de extremen van de testtemperatuur ten minste 12 uur zijn.
• Vereiste: cellen en batterijen voldoen aan deze vereiste als er geen massaverlies is, geen lekkage, geen ventilatie, geen demontage, geen breuk en geen brand en als de open circuitspanning van elke testcel of batterij na het testen niet minder dan 90% van de spanning is onmiddellijk voorafgaand aan deze procedure. De vereiste met betrekking tot spanning is niet van toepassing op testcellen en batterijen bij volledig ontladen toestanden.

Test T.3: trillingen

• Doel: deze test simuleert trillingen tijdens transport.
• Testprocedure: cellen en batterijen zijn stevig vastgesteld op het platform van de trillingsmachine zonder de cellen zodanig te vervormen dat de trillingen trouw worden overgedragen. De trillingen moet een sinusvormige golfvorm zijn met een logaritmische sweep tussen 7 Hz en 200 Hz en terug naar 7 Hz doorkruist in 15 minuten. Deze cyclus moet 12 keer worden herhaald voor een totaal van 3 uur voor elk van de drie onderling loodrechte montageposities van de cel. Een van de trillingsrichtingen moet loodrecht op het terminale gezicht staan. De logaritmische frequentievegen is als volgt: Van 7 Hz wordt een piekversnelling van 1 gn gehandhaafd tot 18 Hz wordt bereikt. De amplitude wordt vervolgens gehandhaafd op 0,8 mm (1,6 mm totale excursie) en de frequentie nam toe totdat een piekversnelling van 8 gn (ongeveer 50 Hz) optreedt. Een piekversnelling van 8 gn wordt vervolgens gehandhaafd totdat de frequentie wordt verhoogd tot 200 Hz.
• Vereiste: cellen en batterijen voldoen aan deze vereiste als er geen massaverlies is, geen lekkage, geen ventilatie, geen demontage, geen breuk en geen brand en als de open circuitspanning van elke testcel of batterij na het testen niet minder dan 90% van de spanning is onmiddellijk voorafgaand aan deze procedure. De vereiste met betrekking tot spanning is niet van toepassing op testcellen en batterijen bij volledig ontladen toestanden.

Test T.4: shock

• Doel: deze test simuleert mogelijke effecten tijdens het transport.
• Testprocedure: testcellen en batterijen moeten aan de testmachine worden gewaarborgd door middel van een stijve berg die alle bevestigingsoppervlakken van elke testbatterij zal ondersteunen. Elke cel of batterij moet worden onderworpen aan een halve sinusschok van piekversnelling van 150 gn en pulsduur van 6 milliseconden. Elke cel of batterij moet worden onderworpen aan drie schokken in de positieve richting gevolgd door drie schokken in de negatieve richting van drie onderling loodrechte montageposities van de cel of batterij voor een totaal van 18 schokken. Grote cellen en grote batterijen moeten echter worden onderworpen aan een schok van een halve sinus van piekversnelling van 50 gn en pulsduur van 11 milliseconden. Elke cel of batterij wordt onderworpen aan drie schokken in positieve richting gevolgd door drie schokken in de negatieve richting van elk van drie onderling loodrechte montageposities van de cel voor een totaal van 18 schokken.
• Vereiste: cellen en batterijen voldoen aan deze vereiste als er geen massaverlies is, geen lekkage, geen ventilatie, geen demontage, geen breuk en geen brand en als de open circuitspanning van elke testcel of batterij na het testen niet minder dan 90% van de spanning is onmiddellijk voorafgaand aan deze procedure. De vereiste met betrekking tot spanning is niet van toepassing op testcellen en batterijen bij volledig ontladen toestanden.

Test T.5: Extern kortsluiting

• Doel: deze test simuleert een extern kortsluiting.
• Testprocedure: De te testen cel of batterij moet worden gestabiliseerd, zodat de temperatuur van de externe behuizing 55 ± 2 ° C bereikt en vervolgens de cel of batterij moet worden onderworpen aan een kortsluitconditie met een totale externe weerstand van minder dan 0,1 ohm bij 55 ± 2 ° C. Deze kortsluitconditie wordt gedurende ten minste een uur voortgezet nadat de externe behuizing van de cel of batterij is teruggekeerd naar 55 ± 2 ° C. De cel of batterij moet nog zes uur worden waargenomen om de test te sluiten.
• Vereiste: cellen en batterijen voldoen aan deze vereiste als hun externe temperatuur niet hoger is dan 170 ° C en er is geen demontage, geen breuk en geen brand binnen zes uur na deze test.

Test T.6: Impact

• Doel: deze test simuleert een impact.
• Testprocedure: de testmonstercel of componentcel moet op een plat oppervlak worden geplaatst. Een balk met een diameter van 15,8 mm moet over het midden van het monster worden geplaatst. Een massa van 9,1 kg moet worden gedropt van een hoogte van 61 ± 2,5 cm op het monster. Een cilindrische of prismatische cel moet worden beïnvloed met zijn longitudinale as parallel aan het vlakke oppervlak en loodrecht op de longitudinale as van de gebogen oppervlak van 15,8 mm met diameter die over het midden van het testmonster ligt. Een prismatische cel moet ook 90 graden rond de longitudinale as worden gedraaid, zodat zowel de brede als de smalle zijden aan de impact zullen worden onderworpen. Elk monster moet worden onderworpen aan slechts een enkele impact. Afzonderlijke monsters moeten voor elke impact worden gebruikt. Een munt- of knoopcel moet worden beïnvloed met het platte oppervlak van het monster evenwijdig aan het platte oppervlak en het gebogen oppervlak van 15,8 mm met diameter die over het midden ligt.
• Vereiste: cellen en componentcellen voldoen aan deze vereiste als hun externe temperatuur niet hoger is dan 170 ° C en er is geen demontage en geen brand binnen zes uur na deze test.

Test T.7: Overbelasting

• Doel: deze test evalueert het vermogen van een oplaadbare batterij om een ​​overbelastingsconditie te weerstaan.
• Testprocedure: de ladingsstroom is twee keer de aanbevolen fabrikant -aanbevolen maximale continue ladingsstroom. De minimale spanning van de test moet als volgt zijn: (a) Wanneer de aanbevolen laadspanning van de fabrikant niet meer dan 18V is, is de minimale spanning van de test de minste van twee keer de maximale ladingsspanning van de batterij of 22V. (b) Wanneer de aanbevolen laadspanning van de fabrikant meer dan 18V is, moet de minimale spanning van de test 1,2 keer de maximale ladingsspanning zijn. Tests moeten worden uitgevoerd bij omgevingstemperatuur. De duur van de test moet 24 uur zijn.
• Vereiste: Oplaadbare batterijen voldoen aan deze vereiste als er geen demontage en geen brand binnen zeven dagen na de test is.

Test T.8: Gedwongen ontlading

• Doel: deze test evalueert het vermogen van een primaire of oplaadbare cel om een ​​geforceerde ontladingsconditie te weerstaan.
• Testprocedure: Elke cel moet worden gedwongen te ontladen bij omgevingstemperatuur door deze in serie te verbinden met een 12V D.C. -voeding bij een initiële stroom gelijk aan de maximale ontladingsstroom die is gespecificeerd door de fabrikant. De gespecificeerde ontladingsstroom moet worden verkregen door een resistieve belasting van de juiste grootte en beoordeling in serie te verbinden met de testcel. Elke cel moet worden gedwongen gedurende een tijdsinterval (in uren) gelijk aan zijn nominale capaciteit gedeeld door de initiële teststroom (in ampère).
• Vereiste: Primaire of oplaadbare cellen voldoen aan deze vereiste als er geen demontage en geen brand binnen zeven dagen na de test is.

• Aanvraagformulier;
• Batterijspecificatie;
• Label (model, spanning, capaciteit en wattage moeten worden gemarkeerd op het label en moeten consistent zijn met het verzendmonster).

Als een certificering voor het transport van goederen (per lucht/zee) vereist is, is het volgende document ook vereist:

• Volmacht;
• Verzendverklaring;
• Verpakkingsfoto's (buitenste verpakkingsfoto, Out -Packing Opening Afbeelding, binnenverpakkingsfoto).

Hieronder staan ​​de algemene toepassingsstappen voor het behalen van het UN38.3 -certificaat. Heb je vragen of niet zeker waar je moet beginnen? Alsjeblieft vul ons korte formulier in, onze expert helpt u graag verder.

• Vul het aanvraagformulier in en stuur de technische specificatie van het product naar ons;
• Uitgave van een offerte: onze ingenieur zal de vereiste testtijd en de kosten evalueren;
• De betaling afhandelen;
• Stuur het testmonster naar ons laboratorium;
• Tests uitvoeren: het laboratorium zal een volledige set tests uitvoeren volgens UN38.3;
• Bereid je voor op het testrapport;
• Identificatie- en classificatierapport voor transport van goederen zal worden uitgegeven door DGM indien goedgekeurd.

• Enkele celbatterij: 18 stks+30 stcs;
• Multi-cel batterij: 16pcs+30 stcs;
• Enkele cel: 40 -st.